Category Archives: Vriendschap

Aug31

I’m too sexy for my profile…

Posted on by
I’m too sexy for my profile…

Hij wil vriendjes met mij worden op die ene grote social network site. Zijn naam, vies in het Engels, doesn’t ring any bells. Zijn profielfoto daarentegen doet alle alarmbellen afgaan: gespierd, à la Ken van Barbie. De handdoek om zijn heupen is laag, heel laag en het schaamhaar dat er bovenuit komt is bijna niet bestaand. De melodie die ik hoor is sfeerbepalend: “oooeh you touch my tralala, my dingdingdong”. Het aantal vrienden (of moet ik zeggen vriendinnen) doet mijn wenkbrauwen fronzen: 543.

Uit puur leedvermaak besluit ik zijn profiel eens grondig te inspecteren. De foto’s van zijn lichaam zijn nietsverhullend, de groepen waar hij bij aangesloten is zijn alleszeggend: “Genieten van tieten”, “Blondjes zijn dodelijk geil”, “Ik ben 40+ en voel mij super” en niet te vergeten (bestaat echt, zoek maar op): “Wij willen een superknappe, lieve, trouwe, boeiende, gespierde, sexy, niet jaloerse, zorgzame, bijzondere man/jongen die toch niet arrogant is van ongeveer 1 m. 85 lang. Hebben we niet dus zijn we single”. Die laatste brengt mij even aan het twijfelen over zijn geaardheid en aangemoedigd hierdoor zet ik mijn speurtocht naar meer curiositeiten voort.

Bij what’s on my mind staat “jij” maar met 680.000 vrienden lijkt mij dat toch een dagtaak. Hoe vind je dan nog de ruimte om te denken aan tieten? Triootjes? Je eigen wasbord en strakke butt? (En die van de buurvrouw, het kassameisje, je schoonmoeder…)

Zijn hobby’s omvatten “fitness” (echt?), “bodypump” (joh!) en “chicka’s versieren” (hoe verrassend).

Gelukkig voor die jongen (35) heeft hij tussen al dat vrouwengeweld nog flink wat steun in de vorm van “echte” vrienden. “De lkkrste chinees ever”, “Achmed_voeg me toe_ik wil je”, “Tim&myself&mijn wasbord” en “Smoothhh” vormen met hem een ijzersterk team van stand in’s, want hoe moet hij anders al die honderden posts van welwillende meiden beantwoorden? Maar te zien aan de mistige, dampige profielfoto’s van zijn collega’s, is er concurrentie aan de horizon. Dus of dat nou zo verstandig is. Het moet gezegd, het is wel een beetje zijn eigen schuld. Hij vraagt er zelf om;“laat een berichtje 8er en dan zal ik hem zo snel mogelijk beantwoorden”.

Nu blijft nog één groot mysterie onopgelost: hoe komt deze Peter André op mijn profiel uit? En waarom is hij uit op vriendschap met me&mijn 30 weken grote wasbord? Gelukkig blijft ook die vraag niet lang onbeantwoord: hij heeft een abonnementje lopen bij club-Milf.

Lucky me.

May23

Het infuus versus de tumor

Posted on by
Het infuus versus de tumor

Zo’n 3 seconden na het verzenden van de sms hangt vriendin M. al aan de telefoon. Ze dacht ze belt mij maar even. Waar ik was. En ik, die zei dat ik maar bleef zitten aan mijn bureau omdat anders mijn ontvangst zou wegvallen “haha”. Ze zei dat ze het niet anders kon zeggen, dan gewoon recht uit, zoals het was. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ze het uitmaakte.

Haar stem breekt, “het is niet goed Sarah. Echt niet goed.”

Wat doe je dan? Wat kun je dan? Behalve naar haar stem luisteren die het verhaal verteld van de tumor die de arts aantrof op de echo. Een tumor van 18 cm doorsnee. Wat doet zo’n meloen (haar woorden) in mijn vriendinnetje? De enige meloen die daar hoort te zitten is een echte, maar dat zou niet goed zijn als ze een echte meloen, in zijn geheel, in haar buik zou hebben zitten.

Beelden van gestreepte meloenen in M.

M. die een complete meloen verorbert. Ik dwaal af.

Zij dwaalt ook af. Zij ziet alles voorbij komen, zij voelde de wereld onder haar verdwijnen en ik alleen mijn bureaustoel.

Maar toch zag ook ik alles voorbij komen, zelfs de operatie waar ze over spreekt die nog niet eens plaats heeft gevonden. Zelfs de pyjama’s die ze vanavond gaat kopen “voor in het ziekenhuis”.

En ik weet niet eens wat voor pyjama’s M. draagt. Maar ik weet wel dat ze een tumor heeft.
Ik weet ook dat ze van Thais soms moet overgeven en het toch blijft eten. Ik weet dat ze dol is op zoute drop. Dol is op D. haar vriend, dol is op haar katten, op reizen, dol is op fotografie en mijn passie deelt voor boeken. Dol is op series. Dol is op relativeren.

Dus het is niet zo erg, ze gaat alleen maar naar het ziekenhuis voor een MRI, CT scan, enge dokters en onzekerheid. Zij is niet bang voor die tumor, haar meloen, zij is bang voor het infuus. Een miezerig klein naaldje jaagt deze powervrouw de stuipen op het lijf.

En dat lijkt mij een prima deal. Het infuus versus de tumor.

Dat verliest die meloen garandeert. Heb ik wel eens bij Brianiac gezien. En alles wat ze daar zeggen en doen is waar. Want dat komt op Discovery channel.

Dus lieve M. maak van jouw angst jouw wapen, hef het zwaard, prepare for battle. We might be in for a bumpy ride. But so was Joan of Arc.

Dec30

Welcome back in the game…

Posted on by
Welcome back in the game…

Ik voelde mij single, alsof ik weer mee moest doen in een spel dat ik compleet verleerd was. Gelukkig zijn de spelregels nog steeds hetzelfde gebleven, alleen is het speelveld kleiner geworden. (Iets met leeftijd waar ik het niet over wil hebben…)

De eerste selectie wordt, hoe ordinair, gebaseerd op uiterlijk. Je wilt immers niet met een trol over straat. Karakter komt pas op de tweede plaats. (En daarna naam, geboortedatum, favoriete theesmaakje, kapsel…)

De persoon in kwestie benader je met een leuke openingszin, je zoekt overeenkomende interesses, je gooit wat humor, complimenten en charmes in de strijd. Zwiept wat met je haar.
Je moet vooral niet te hard van stapel lopen (wil je koffie drinken? Nu? Straks? Later op de dag? Vanavond misschien of morgen?) want dan rent je slachtoffer meestal de verkeerde kant op.

Vergeet niet attent te zijn! Geef een compliment over die blouse, vraag hoe het gaat en luister oprecht, met je hart. Koop cadeautjes (die koffie krijg je van mij!) en sms af toe. Eerst overdag, maar dan voorzichtig ook eens ‘s avonds of in het weekend. En dan….Als dat allemaal goed gaat…

Ga je over tot het maken van een “privé” afspraak: misschien kunnen we een keertje samen naar de bioscoop? Aan het antwoord heb je meestal niet zoveel. “Ja leuk” of “moeten we eens doen” zegt nog niks. Als er pas echt een datum geprikt word, kun je spreken van een date! Hoera!

Zenuwslopende passessies voor de spiegel volgen, je wilt zeker niet te laat komen maar ook niet te vroeg. Dat komt zo wanhopig over! En dan is het allesbeslissende moment daar…

Toen ik hier (hier is Maastricht) zo’n anderhalf jaar geleden kwam wonen, wilde ik er niks over horen. Mijn vriend probeerde hier en daar eens voorzichtig het onderwerp aan te snijden, maar koppig als ik was liet ik mijzelf verdrinken in eenzaamheid. Ik ging alleen winkelen, alleen naar de rommelmarkt, alleen naar de boekenbeurs en zelfs alleen Ice-Tea drinken op een zonovergoten terrasje.

Tot de dag kwam, dat er ergens toch iets knapte. Huilend zat ik op de bank; waarom konden mijn Amsterdamse vriendinnetjes niet gewoon mee verhuizen naar Maastricht? Ik bedoel, zo veeleisend was dat toch niet? Friends for life hebben toch alles voor elkaar over?
En daarom, zo snotterde ik verder, vond ik het heel egoïstisch dat ze in hun eigen huizen bij hun eigen vriendjes bleven wonen, ze moesten voor altijd “hieeeehier” komen wonen. Dramatisch snoot ik mijn neus in zijn mouw.

Het werd dus toch tijd voor nieuwe vriendinnetjes, geen vervangers van mijn Friends for Life natuurlijk! Maar Limburgse vriendinnetjes, waarmee ik Limburgse dingetjes kon doen.
Ik moet het spel weer in.

Loading game… Level 1 “Find new Friends”…

Sep4

Het kind in mij…

Posted on by
Het kind in mij…

Zachtjes klop ik het stof van mijn Poeh beer af en zet hem terug tussen mijn andere knuffels. Wat moet ik met jullie aan, verzucht ik tegen ze. Angstig kijken ze mij aan.

Binnenkort is mijn huwelijksnacht en dan wil ik graag een grote-meisjes kamer. Een volwassen vrouw zijn in mijn trouwjurk.
Maar deze volwassen vrouw krijgt al pijn in haar hart als ze de rieten mand met haar knuffelvriendjes oppakt en ze in de andere kamer zet, waar zij ze niet meer kan zien.

Op mijn 5e had ik in de nacht voor de vakantie al nachtmerries dat ik al mijn knuffels kwijt zou raken daar in het verre Frankrijk…brullen van het huilen kon ik bij die gedachte alleen al.
Dan besloot ik ‘s nachts om toch maar niet mijn lievelingsknuffels mee te nemen, maar een “iets mindere lieveling”, om vervolgens om zes uur ‘s morgens vlak voor vertrek nog naar boven te rennen en mijn allerliefste Beertje mee te grissen uit bed. Geen leven zonder mijn Beertje! Dat nooit!

Maar nu…27 jaar oud, op de drempel van een nieuwe fase in mijn leven als “vrouw van”, getrouwd, volwassen! Ziet het er toch naar uit dat ik een leven zonder Beertje zal moeten hebben. Althans, dat vind mijn volwassen ik.

‘S avonds in bed (precies 7 uur gescheiden van mijn kindjes) kan ik maar niet in slaap komen… De tranen brandden achter mijn ogen, als mijn 5-jarige mij met een snik toespreekt “maar ze kunnen toch best hier blijven slapen tot die ene nacht?”

Als ik ‘s morgens mijn ogen open doe staren Poeh, Beertje en al hun vriendjes mij vrolijk aan.

Wie ben ik om een kind niet haar zin te geven?

Jun9

Boy-friends

Posted on by
Boy-friends

Toen je in de zandbak zat was het leven zo simpel, jongens waren stom en een vriendschap was uitgesloten. Laat staan dat je ooit zo’n wezen zou kussen of je leven met hem zou delen.
Naarmate je ouder wordt, word het anders . Zo rond je 8e hang je in de bomen met ze, rond je 16e kus je in bomen met ze. En als je 27 bent trouw je met eentje. Het verwondert mij nog steeds trouwens dat een kleine jongen later een meisje kiest als het belangrijkste in zijn leven en niet zijn voetbal.

Relaties kunnen ingewikkeld zijn. Maar nog ingewikkelder is een vriendschap met een man. Je kunt een man ontmoeten waar je het enorm goed mee kunt vinden, zonder dat er ooit sprake is van fysieke aantrekkingskracht. Maar ergens gaat het wringen.

Ineens gaan er onuitgesproken regels meespelen. Je krijgt het met de paplepel ingegoten, een “jongetje” dat jou veel aandacht geeft vind je mooi, lief en leuk. Eerst door aan je haren te trekken, later streelt hij erdoor. Nog gevaarlijker word het als een man seksueel getinte opmerkingen of grapjes maakt, als vrouw behoor je dan direct op je hoedde te zijn. Ergens in de maatschappij is bepaald dat vrouwen onderling over seks mogen praten maar niet met iemand van het andere geslacht dan met eigen partner. Dat wordt dan ineens beschouwd als ambigue.

Ik ben dat een beetje zat.

Waarom mogen alleen van die coole, androgyne, skateboardmeisjes boy-friends hebben?

Ik pleit voor meer boy-friends! Voor elk meisje op deze planeet een man die niet de hare is en nooit de hare zal zijn. Een ongeschoren, stoere, testosteronman.
Knap, lelijk, dik, dun, surfdude of een nerd. Als hij maar humor heeft, je een nuchtere kijk op je eigen man kan schenken en vooral véél seksueel getinte grapjes maakt.

Want er is niets beters voor je vrouwelijkheid dan een andere man die stoer en mans genoeg is zijn vriendschap aan jou te schenken en thuis het allermooiste meisje van de hele zandbak heeft zitten waar hij zielsveel van houdt.

Apr21

Hepie & Hepie

Posted on by
Hepie & Hepie

Ze is eigenlijk te dik voor die witte skinny jeans, haar olifantenvoeten heeft ze á la Katrien Duck in te kleine pumps gepropt waarbij het kleine zwarte sokje – dat eigenlijk moet verbergen dat ze sokken draagt- toch zichtbaar is.

Haar Dolce Gabanna riem zit te strak, waardoor haar buik ontsnappingspogingen doet uit het enigszins doorzichtige Gucci T-shirt waarin haar zwarte beha duidelijk te zien. Ze is te zwaar opgemaakt, ze had haar lippen rustig moeten houden om haar mooie bruine ogen in waarde te doen stijgen. Maar ze wilde op haar beste vriendin lijken die, maatje 34, met zwart lang golvend haar, op haar hoge elegante pumps een prachtige witte skinny draagt en haar hoofddoek tot een mode accessoire heeft verheven.

Het valt op. Het dunne meisje lijkt nog mooier en dunner, dat dikke meisje, nog dikker en onbeholpen. Ik zie dit vaak, de dikke en de dunne.
Kiezen dunne meisjes bewust voor een “mindere” vriendin? Zodat zij afsteken, schitteren, de aandacht trekken?
Of kiest het dikke meisje voor een dunne vriendin? Omdat ze iemand wil om zich aan te spiegelen, iemand om zich aan op te trekken?

Volgens mij houden deze twee elkaar in balans, ze hebben elkaar nodig. Het dunne meisje kleed zich mooi, sexy, slank, als het dikke meisje haar voorbeeld volgt ziet ze in dat ook zij mooi is, vrouw en sexy. Misschien gaat ze haar levenswijze veranderen, of misschien accepteert ze simpelweg wie is.

Het dunne meisje heeft het dikke meisje nodig om haar humor, om haar manier om alles te bagatelliseren, om haar kijk op de wereld. Het dikke meisje heeft niets te verliezen, ze is wie ze is, met of zonder vetrollen. Ze draagt haar vrouwelijkheid uit. Ze zien het misschien zelf niet. Maar voor de buitenwereld is het Ying en Yang.

Terwijl het dunne meisje haar lippen nog een keer stift, gooit het dikke meisje haar haren nog eens los. En daar gaan ze, opgetut en wel, Hepie & Hepie. Ik wil ook een dikke vriendin…

Aug11

Oude koeien

Posted on by
Oude koeien

Van je vrienden moet je het hebben, tenminste dat zeggen ze. Jammer dat ze soms zo ontzettend hun nare kanten moeten laten zien.
Vandaag moest ik naar een verjaardag, waar ik in eerste instantie niet zo’n zin in had. 2 van mijn beste vriendinnen kwamen niet. Wat betekende dat ik dus in mijn eentje een ontmoeting zou hebben met een lang verloren gewaande vriendin, die wel kwam. Je weet van te voren al hoe laat het dan is, dat word oude koeien uit de sloot halen.
En inderdaad er werden een aantal heel oude koeien uit de sloot gehaald, sommige koeien hadden er van mij in mogen blijven.
Zoals de koe die de ruzie tussen mij en een van mijn beste vriendinnen vertegenwoordigt. Destijds werd ik beschuldigd van allerlei onhebbelijkheden. Ik ben niet onhebbelijk, ik ben lief. Althans dat probeer ik te zijn, altijd en overal lief. Maar dat gedrag heeft tot gevolg dat, als je op een goede dag besluit meer aan jezelf te gaan denken, mensen je niet lief meer gaan vinden maar een grote egoïst. En ik ben geen grote egoïst, ik ben lief.
Toen ik de situatie, opnieuw verontwaardigd, voorlegde aan die oude vriendin op dat feestje, vroeg ik haar, lief als ik ben, wat zij er nou van vond. De bedoeling van zo’n vraag is dat iemand dan zegt “ nee joh, hoe komt ze erbij, jij bent lief” in plaats daarvan zei ze “ja, je kunt best wel met je eigen dingen bezig zijn jah”.
Mijn lieve ik kreeg een rode waas voor haar ogen en vond het wel welletjes voor vanavond. Tijd voor iets egoïstisch. Toen ik weer buiten stond smste ik mij beste vriendin, “ vind jij mij een grote egoïst omdat ik met mijn eigen dingen bezig ben?” waarop zij me smste “ echte vrienden luisteren naar je allersaaiste verhalen, zelfs als ze die al 100x gehoord hebben” . Jeej.