Een stelletje gefrustreerde hotelschool dropouts, gaat voor elkaar koken, elkaar bekritiseren, afkatten en ondervragen, totdat ze er achter zijn wie het diploma chef-kok heeft behaald. Ja, ja ik bedoel inderdaad het immer populaire programma Wie is de chef.

Elke keer weer kijk ik met verhoogde irritatie naar dit waardeloze programma. Niet alleen zouden ze sommige mensen moeten verbieden om zich hier voor aan te melden (“ik kom uit een trotse jagersfamilie en als oudste kind heb ik duiven leren slachten”), maar ze moeten ook écht het tijdstip van uitzenden wijzigen.

Want het is een ware kwelling om 16:27 uur, om naar rollades, biefstukjes, couscous en de meest waanzinnige toetjes te kijken. Kwijlend dwaal ik door mijn huis op zoek naar iets wat lijkt op een Tarte Tatin, een Peking Eend of een Coque au vin. Helaas tref ik in mijn kasten alleen de ingrediënten voor geroosterd brood met Pindakaas, hoe frustrerend.

Op tv gaat de strijd ongemoeid door. De concurrentie tussen de wannabees is moordend!
Er word gekeken naar opmaak van de borden, het dekken van de tafel, de kooktechnieken, merk schort en pannensoorten om tot de ontdekking te komen wie dan wél beroepsmatig in de keuken staat.

De amateurschefs zoals ze zich noemen, bruisen over van keuk&kook-wijsheden.
Commentaar als “de spinazie zag er niet uit, hij glansde niet”, “het mag wat smeuïger”, “ik vind het teveel een smaakexplosie”, “de componenten passen niet”, “ik vond het heel apart dit had ik niet verwacht” moeten je doen geloven dat deze mensen meer van koken weten dan jij (zielig persoon met je geroosterde boterham met pindakaas op de bank).

Wie het programma wat vaker ziet heeft inmiddels wel door dat er altijd een tussen zit die alles beter weet, en als dat nou de chef-kok was…

Ik denk persoonlijk dat dit de meest gefrustreerde van het stel is. Hij of zij is aan de hogere hotelschool begonnen met als enige doel 6 Michelinsterren te behalen en is na dag 3 huilend uit de keuken vertrokken omdat zijn creatieve kookgeest niet genoeg gewaardeerd werd.

Let maar eens op, deze persoon gaat altijd in de keuken kijken, ongevraagd proeven en voorziet alles van ongezouten (keuken-humor) kritiek. De sausjes zijn te flauw, het vlees niet goed gesneden, en “persoonlijk” zouden ze het niet zo hebben gedaan.

Maar wat mij verbaast is dat elke aflevering weer, de chef-kok al vanaf het eerste diner gespot is door de rest.
De chefs halen tevergeefs complete trukendozen te voorschijn om niet door de mand te vallen. Nepnagels voor de vrouwen, neplevens, nepnamen, nepberoepen, ze branden het eten aan of serveren vieze borden op. De amateurs ruiken gelijk onraad.

Amateurchefs worden zonder pardon neergesabeld “zij is niet de kok, ze zocht wel erg veel naar bevestiging” terwijl de chef de hemel in geprezen word.

Het is tijd dat hier verandering in komt, dit programma verdient een oppepper.
Ik denk dat ik, ja ik, mij ga inschrijven. Het menu heb ik al helemaal klaar.

Vooraf een heerlijke Hollandse garnalen cocktail, gevolgd door mijn specialiteit: spaghetti met knakworst en ketchup. En als afsluiter, une (mislukte) omelette Siberienne.
Dit is alles opgediend op een bevlekt tafelkleed, en kattenharen in de wijnglazen… Dat word pas tv! Ik zie de amateurchefs al totaal verward in de finale zitten als ze ontdekken dat ik niet de chef ben, maar ik gewoon écht niet kan koken… eat that!