Sommige mensen geven je echt dat “gouwe ouwe” gevoel van de zandbak…Want vroeger zat er altijd wel zo’n etterbak in die óf je zandkasteeltje plat sloeg óf je zandkasteeltje nabouwde…En dat was zó irritant! Als je dan de leeftijd van 24 hebt bereikt ben je dat helemaal vergeten tot je weer zo’n etterbak tegen het lijf loopt. Want ze zijn er nog steeds, die etters!
Nou ben ik al een tijdje bezig met een kleine “business” op te zetten, ik bewandel allerlei paden om mijn productje aan de man te krijgen. Zo ook op marktplaats.
Ik heb dolenthousiast mijn advertentie daar geplaatst, en krijg daar 2 enthousiaste reacties op. 1 persoon vond het geweldig mooi maar kon mijn product helaas niet gebruiken (geeft niet, complimentjes mogen altijd) en 1 was zo’n typische zandbak etterbak… “Oh wat mooi, dat ga ik ook maken!” What the fuck is jouw probleem???? IK bied het te koop aan, dan is het NIET DE BEDOELING dat JIJ het na gaat maken!!! Dat noem je plagiaat, oftewel een copycat, een dief, of een goedkope ordinaire namaakster…
Hoe asociaal ben je als je denkt dat het gedrag uit de zandbak geoorloofd is in het echte leven? Dan heb je toch een bord voor je kop?
Dit is voor die muts: Weet je…maak hem lekker na, ik wens je veel succes alleen jammer dat jij het niet zelf bedacht hebt hè?

(Over een tijdje gaat mijn winkeltje-site in de lucht www.deesigns.nl datum nog onbekend)

Tijdje niet geschreven, niet dat er niets gebeurd is in de tussentijd. Maar was vooral erg druk met werk-werk-ziek-werk…Great. Vandaag gaan Lars en ik naar de kapper! Het is zo lief, Lars betaald mijn kapper jeeeeej…volgens mij vind ie dat slappe haar van mij maar niets haha! Ik twijfel hevig tussen kort en lang laten… Het mag best kort maar dan moet het wel ontzettend gaaf zijn!
Vanavond gaan we naar een Thais restaurant met Kim en Ronnie (c.q. Pim en Lonnie of Rim en Konnie) dat word vast vet lekker!! wooow wat een saaie post is dit…gauw mee ophouden…

Afgelopen zondag gingen we weer wat leuks doen! Wandelen in de omgeving van een mooi kasteel in België en de hele Herremenie (fanfare op z’n dialect) van Lars’ vader ging mee.
Hartstikke leuk! Totdat we daar aankwamen, en we na 2 minuten wandelen al van de afgebakende paden afgingen…de “wilde” natuur in. En wild dat ie was! Ik, stadsmeisje, hou niet van wilde natuur en ben allergisch voor frisse lucht! Nu kon ik de modder, de laaghangende takken en het ongemakkelijke lopen (ja, mensen want ik had hakken aan…) nog trekken maar toen we langs een zooitje koeien liepen en het hekje was ineens nergens meer te bekennen (je weet wel, dat hekje dat de afstand waarborgt tussen jou en het wilde dier) werd het mij toch echt te gortig…Die beesten zijn geváárlijk, alleen iedereen ontkent dat. Ik wéét dat want ik ben een keer ondergeniest door een koe in Zuid-Frankrijk..Ik was 10, en ik geloof dat op dat moment alle glamour uit mijn leven is verdwenen…
Maar goed nadat ik de loslopende koeien ter nauwer nood overleefd had, bleken er van die roostertjes te liggen waar de koeien niet overheen konden…en vrouwen op hakken ook niet! Nadat ik mezelf op, not so charming, wijze over de roosters geholpen had (met Lars als coach: uuh Sarah, je kunt er ook omhéén) was dit doldwaze avontuur ten einde…Tijd voor warme choco met slagroom…

Ik heb 2 lieve poezebeesten in mijn leven, dit zijn ze:

Dit is Ginny, ze woont bij Lars in Maastricht

En dit is Noé, ze woont in Amsterdam bij mijn ouders.

Lief he?